คำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ ในภาษาอังกฤษ (Possessive Pronoun)

Possessive Pronoun
Possessive Pronoun (สรรพนามเจ้าของ) คือ pronoun ที่ใช้แทนคำนามเมื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ได้แก่คำต่อไปนี้

mine, yours, his, hers, its, theirs, ours

ในการใช้คำเหล่านี้ จะต้องกล่าวถึงคำนามนั้นมาก่อน หรือเป็นที่รู้กันอยู่ก่อนแล้วว่าหมายถึงนามอะไร เช่น

1. I do not want your friends, mine are sufficient.
ผมไม่อยากได้เพื่อนของคุณหรอก เพื่อนๆ ของผมก็พอแล้ว

คำ mine แทนนาม friends คือ mine = my friends (ในที่นี้ mine มี case เป็น nominative เพราะทำหน้าที่เป็น subject ของกริยา are)

2. That book is yours.
หนังสือเล่มนั้นเป็นของคุณ

คำ yours = your book (ในที่นี้ yours มี case เป็น nominative คือเป็น subjective complement  ของกริยา is)

3. It’s yours, I cannot see mine.
นั่นมันของคุณ ผมไม่เห็นของผมเลย

คำ mine มี case เป็น accusative เพราะเป็น object ของกริยา see อาจถามว่า mine แทนอะไร ตอบว่า ใช้แทนนามอย่างหนึ่งซึ่งผู้พูดรู้กันอยู่ก่อนแล้ว เช่นกำลังพูดถึงสิ่งนั้นอยู่ก่อนแล้วจึงพูดประโยคนี้

4. I gave my brother a book, but she gave hers two books.
ฉันให้หนังสือแก่น้องชายของฉันเล่มหนึ่ง แต่หล่อนให้น้องชายของหล่อนสองเล่ม

คำ hers = her brother ที่รู้เช่นนี้เพราะมีการพูดถึง brother มาก่อนประโยคแรก (ในที่นี้ hers มี case เป็น Dative เพราะเป็น Indirect object ของ gave)

5. He does not want to discuss his own troubles, he wants to speak about mine.
เขาไม่ต้องการที่จะวิจารณ์ในเรื่องความยุ่งยากของเขาเอง เขาอยากที่จะพูดถึงความยุ่งยากของผม

คำ mine = my troubles ที่รู้เช่นนี้เพราะมีการกล่าวถึง his troubles ในประโยคแรกมาก่อนแล้ว (ในที่นี้ mine มี case เป็น accusative เพราะเป็น object ของบุรพบท about)

6. Why do you call that house  yours ?
ทำไมคุณจึงว่าบ้านหลังนั้นเป็นของคุณ

คำ yours=your house (อยู่ใน accusative case เพราะเป็น object ของกริยา call ประกอบนาม house)

7. That coat of yours is torn.
เสื้อนอกของคุณตัวนั้นขาดเสียแล้ว

คำ yours=your coat (อยู่ใน genitive case)

ที่มา:เลิศ  เกษรคำ